زمان باز نمی ایستد هر انچه ناتمام گذاشته ایم برای همیشه ناتمام خواهد ماند . هر انچه نا گفته مانده است به جای کلمات به افکار تبدیل خواهد شد . مسیر هایی که گام ننهاده باقی مانده اند با علف های هرز در هم خواهند امیخت و برای همیشه در پهنه ی زمین پنهان خواهند ماند . می توانیم ساختار ترد و شکننده ی نازک تردید را در زندگی زیر پا له کنیم و انان که از ناشناخته ها هراس دارند تا ابد از زندگی خواهند ترسید .
چند وقتی بود بروز نشده بودم دلیلش این بود که مثلا وبلاگ رو سپرده بودم به نویسنده ها
همونایی که اسم مستعارشون سمت راست این مطلب تلپ شده .
افتاد .
بگزریم . یه ماه این وبلاگ مال اونا بود نشون دادن چکار کردن . بازم ازشون ممنونم حداقل دو سه تایی مطلب نوشتن .
منم از همه اونایی که تو این یه ماه میومدن و سر میزدن و میدیدن بروز نشده و احتمالا یه فحش آبدار هم نصیب ما میکردن معذرت می خوام.
ماه رمضون هم شروع شد و ما هنوز در جا میزنیم .ایشاالله بتونیم بارمون رو ببندیم .
| Design By : Pars Skin |
نویسندگان وبلاگ :
علیرضا (@)[5]
این روزها ، آدمها سرشان شلوغ است . کسی حوصله خدا را ندارد. کسی حال او را نمی پرسد . کسی برایش نامه نمی نویسد . اما ما می خواهیم این کار را بکنیم ، حالش را بپرسیم . ما می خواهیم چیزی برایش بنویسیم . ساعتهایمان را با او تقسیم کنیم ، ثانیه هایمان را هم . بارالها عاشقت در فکر توست روز و شب همواره او را ذکرتوست ای خوش آنروزی که دل دیوانه وار همچُنان پروانه گردد مست یار
